ΣΥΝΤΟΜΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ
ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ 2019
ΤΟΥΡΝΟΣ: Ο μικρός οικισμός της Μεσοχώρας
Η συγκρότηση των ορεινών οικισμών δημιουργήθηκε καλύπτοντας πρωταρχικά τις ανάγκες των ανθρώπων. Ήταν δύσκολο να δημιουργηθούν μεγάλοι, ενιαίοι οικισμοί λόγω τους εδάφους αλλά και των αναγκών. Έτσι βλέπουμε πως ο φυσικός κατακερματισμός της καλλιεργήσιμης γης σε συνδυασμό με τον πλούτο των βοσκοτόπων ήταν παράγοντες που συνέβαλλαν στη δημιουργία μικρών συνοικισμών γύρω από το κυρίως χωριό. Αυτό συνέβη και στην περιοχή του Ασπροποτάμου. Βλέπουμε γύρω από ένα κεντρικό, μεγάλο οικισμό να υπάρχουν μικρότεροι συνοικισμοί. Οι μικροί συνοικισμοί καλύπτουν κυρίως βιοποριστικές ανάγκες, ενώ οι κεντρικοί, μεγάλοι οικισμοί κοινωνικές.
Στη Μεσοχώρα γύρω από το κυρίως χωριό δημιουργήθηκαν οι συνοικισμοί ΠΛΑΤΑΝΟΣ [ή Εξοχή], ΣΠΙΤΙΑ και ΤΟΥΡΝΟΣ. Μάλιστα ο Πλάτανος λειτουργούσε και ως θερινός συνοικισμός αφού πολλές οικογένειες το καλοκαίρι κατοικούσαν στο σπίτι τους στον Πλάτανο κοντά στα κοπάδια τους, ενώ το χειμώνα όσες οικογένειες δεν ακολουθούσαν τα κοπάδια στα χειμαδιά, κατέβαιναν στο χωριό.
Ο ΤΟΥΡΝΟΣ ήταν ο μικρότερος σε έκταση αλλά και σε πληθυσμό συνοικισμός. Είναι άγνωστο πώς προήλθε το όνομά του. Βρίσκεται ανατολικά της Μεσοχώρας, μετά τη διασταύρωση προς Ν. Πεύκη και καταλαμβάνει το ρέμα της ΓΚΟΥΡΑΣ και το "δέλτα" αυτής επί του Βαθυρεμιώτη ποταμού.
Κι εδώ τα σπίτια δεν ήταν χτισμένα σε ένα ενιαίο μέρος αλλά στα χωράφια του καθενός. Στη περιοχή του ρέματος της Γκούρας είχαν εγκατασταθεί μόνο οι ΛΕΟΝΤΑΡΑΙΟΙ [ΛΟΡΙΔΑΙΟΙ]. Στην Ανατολική πλευρά και κάτω από τη σάρα είχε εγκατασταθεί ο ΣΤΕΡΓΙΟΣ ΛΕΟΝΤΑΡΗΣ του Αθανασίου (γεν.1852) ο οποίος είχε χτίσει ένα σπίτι δύο δωματίων που κληρονόμησαν, από ένα δωμάτιο, οι δύο γιοι του. Αργότερα ο γιος του ΛΕΩΝΙΔΑΣ ή ΗΛΙΑΣ (γεν.1886) γκρέμισε το δικό του δωμάτιο και έχτισε μεγάλο σπίτι, κατά μήκος της πλαγιάς, με ένα δωμάτιο κατώι και δύο δωμάτια στο ανώι. [κλασικό σχέδιο στην περιοχή που επέβαλε και το επικλινές έδαφος). Αργότερα ακολούθησε και ο ΝΙΚΟΛΑΟΣ (1891-1983) ο οποίος έχτισε παρόμοιο σπίτι δίπλα στον αδελφό του. Σήμερα σωρός ερειπίων.
Επανέρχεται η εκτροπή του Αχελώου
Επανέρχεται η εκτροπή του Αχελώου – επιβεβαιώνονται οι δυσοίωνες προβλέψεις μας
Μαθημένοι από την πολύχρονη ιστορία των έργων στον άνω ρου του Αχελώου, δεν μας προκαλούν καμία έκπληξη οι επαναλαμβανόμενες περιβαλλοντοκτόνες επιλογές των κυβερνήσεων, που διαδέχονται η μία την άλλη. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ παρέλαβε από την κυβέρνηση Σαμαρά τον ύπουλο σχεδιασμό για λειτουργία του φράγματος της Μεσοχώρας ανεξάρτητα από την εκτροπή του Αχελώου. Η κυβέρνηση της ΝΔ παραλαμβάνει από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ την αδειοδότηση του φράγματος της Μεσοχώρας και σπεύδει να υλοποιήσει τα υπόλοιπα τμήματα του έργου, δηλαδή το φράγμα της Συκιάς και την εκτροπή του Αχελώου. Αυτό, ακριβώς, εξήγγειλε από το βήμα της φετινής ΔΕΘ ο κ. Μητσοτάκης, επιβεβαιώνοντας τις παλιότερες, δυσοίωνες προβλέψεις μας για τμηματική υλοποίηση της τελικής εξαφάνισης του τελευταίου άγριου κομματιού του πάλε ποτέ ποταμού - Θεού.
Αφού τα διοικητικά και επιχειρηματικά λόμπι κατασπατάλησαν εκατοντάδες εκατομμύρια, χύνουν τώρα κροκοδείλια δάκρυα για τα λεφτά του λαού και θέλουν να τα επενδύσουν εκ νέου πάνω στους ερειπιώνες μιας παρανοϊκής σύλληψης, στοιχειωμένης από έξι αλλεπάλληλες ακυρωτικές δικαστικές αποφάσεις. Με την ακύρωση όλων των έργων της εκτροπής, φαίνεται πως αισθάνονται ότι ακυρώνονται οι ίδιοι σαν πολιτικό προσωπικό, σαν κυβερνήσεις και πολιτικά κόμματα, σαν επιχειρηματίες. Δε διστάζουν να ανοίξουν μια ακόμη τεράστια πληγή στο σώμα μιας κοινωνίας που δεινοπαθεί σε πολλά επίπεδα, για να ικανοποιήσουν την πανάκριβη, απ’ όλες τις απόψεις, εμμονή τους με την εκτροπή του Αχελώου.
Γενεαλογία Μεσοχωριτών
Πριν μερικά χρόνια ξεκίνησα μια έρευνα για τα "γενεαλογικά δέντρα" της Μεσοχώρας. Σήμερα νομίζω ότι έφτασα σε ένα ικανοποιητικό σημεία έχοντας ταυτοποιήσει εκατοντάδες πρόσωπα που έζησαν [κάποιοι ζουν] και δημιούργησαν στη Μεσοχώρα. Βέβαια από μια τέτοια έρευνα πάντα κάτι θα έχει ξεφύγει, κάτι θα θέλει περαιτέρω έρευνα.
Αφορμή για την ιδέα στάθηκε το γεγονός της πυρπόλησης της Μεσοχώρας από τους Γερμανούς κατακτητές το 1943. Τότε καταστράφηκε και το αρχείο της Κοινότητας. Επίσημο δημοτολόγιο συντάχτηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1950. Όμως κατά τις εγγραφές, πρόσωπα που δεν ζούσαν ή δεν άφησαν απογόνους δεν καταγράφηκαν καθόλου. Μόνο από δευτερεύουσες πηγές [προφορικές μαρτυρίες, στρατολογικοί κατάλογοι, στρατολογικά μητρώα κ.α.] αναζητήθηκαν σχετικά στοιχεία.
Συνολικά τα καταγεγραμμένα γένη ξεπερνούν τα 60, ενώ κάποια από αυτά διασπάστηκαν με διαφορετικά επώνυμα [π.χ. Χαλιμούρδας σε Βαρελογιάννης και σε Κόρακας , Τσιάντας σε Κόκκαλης ]. Αριθμητικά [αυτή τη στιγμή] έχουν ταυτοποιηθεί περίπου 2.000 πρόσωπα γεννηθέντα πριν το 1940, ενώ αρκετά της ίδιας περιόδου ερευνώνται.
Μια τέτοια εργασία δεν θα μπορούσε να προχωρήσει τόσα βαθιά και έγκυρα χωρίς την πολύτιμη βοήθεια του ΗΛΙΑ ΔΙΑΜΑΝΤΗ, πρώην γραμματέα της Κοινότητας. Η δυνατή του μνήμη, η αφηγηματική ευχέρεια αλλά κυρίως η απαράμιλλη θέληση για τη σύνταξη ενός γενεαλογικού κώδικα είναι καθοριστική για την παραπάνω έρευνα. Επίσης πολύτιμο αρχειακό υλικό μου διέθεσε και ο αγαπητός φίλος [και δεινός ερευνητής] από τη Φιλύρα ΜΠΡΕΝΤΑΣ ΘΑΝΑΣΗΣ.
Ένα περιορισμένο απόσπασμα, δείγμα αυτής της έρευνας δημοσιεύεται παρακάτω [σε πρώτη δημοσιεύσιμη επεξεργασία] και αφορά τη γενιά των ΚΑΛΑΝΤΖΑΙΩΝ.
Όσοι ενδιαφέρονται να προσφέρουν ή να συζητήσουμε για την παραπάνω έρευνα με ευχαρίστηση θα συζητούσα μαζί τους και θα αντάλλασσα πληροφορίες. [ Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. ]
[για καλύτερη απεικόνιση, αποθηκεύετε την εικόνα τοπικά και ανοίξτε την ]
